Czy aby uciec przed samym sobą, przed skonfrontowaniem się z własnym życiem, które pozostawiamy za sobą wraz ze wszystkimi konsekwencjami naszych wcześniejszych wyborów, trzeba ściąć drzewo-przyjaciela, jedynego powiernika nieustającej zmiany i upływającego czasu?
To pytanie pojawiało się we mnie w trakcie kolejnego przeglądania i czytania przepięknie napisanej i zilustrowanej przypowieści “Drzewo darów” wydanej przez Kinderkulkę.
To bez wątpienia książka dla starszych i młodszych, a najlepiej, tak myślę, dla dziadków i babci oraz ich wnuczek i wnuków.
Myślę, że opowieść, która łączy życie człowieka z życiem drzewa można odczytać na różne sposoby. Dla mnie, człowieka, który większość pracy w życiu poświęcił przyrodzie, jest doskonałym przykładem jej bezinteresowności w służeniu innym. Tak właśnie czynią drzewa w ich pracy dla ludzi. A my, w swej pysze i zachłanności, ale także braku uważności na świat i nasze czyny, czynimy sobie tę ziemię poddaną w sposób wykraczający poza nasze potrzeby.
Nie potrafimy lub nie chcemy zrozumieć. Nie chcemy słuchać i obserwować. Jesteśmy zapatrzeni w siebie.
I co tam widzimy na końcu tej drogi? No właśnie.
Nie wiem, czy da się odpłynąć. Nie wiem, czy da się odpokutować. Mam tylko nadzieje, że nie będę musiał ścinać drzewa na łódź, aby uciekać przed sobą.
Bardzo gorąco polecam tę przypowieść.
Jacek Bożek
Założyciel i prezes Klubu Gaja. Z zawodu społeczny innowator. Ekspert w dziedzinie działań społecznych w obszarze ochrony środowiska i zwierząt. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za budowanie społeczeństwa obywatelskiego (2011).
Klub Gaja to polska organizacja ekologiczna, która buduje Pokolenie EkoXXI wieku. Został założony w 1988 roku przez Jacka Bożka, który jeszcze w systemie komunistycznym zdecydował się na utworzenie niezależnej organizacji ekologicznej.
Klub od 28 lat zachęca Polaków i Polki do podejmowania realnych działań na rzecz środowiska naturalnego i poszanowania praw zwierząt.
Dodaj komentarz